نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید
ورنه بر مزارش آب پاشیدن چه سود؟

گر نرفتی خانه اش تا زنده بود
خانه صاحب عزا خوابیدن چه سود؟

گر نپرسی حال من تا زنده ام
ریه و زاری و نالیدن چه سود؟

زنده را در زندگی قدرش بدان
ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود؟

 گر نکردی یاد من تا زنده ام
سنگ مرمر روی قبرم وانهادن ها چه سود؟

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

در ایام تحصیل در مرکز تربیت معلم با بچه های اهل سنت پاوه و جوانرود و...مانوس بودم.یکی از آنها برایم شعری به کردی نوشت با این مضمون که ما به لاله واژگون گل حسینی می گوییم چون به محض چیده شدن قطره آبی از آن فرو می چکد که نیاکان ما معتقد بودند قطره اشکی است  در رثای سید و سالار شهیدان علیه السلام .

شب تولد حضرت مبارک باد.

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

زن و شوهر محرم اسرار هم باشند

آیت الله جوادی آملی: زن و شوهر آبروی یکدیگر را باید حفظ بکنند و محرم یکدیگر باید باشند، اسرار یکدیگر را برای پدر و مادرشان هم نقل نکنند همان طوری که لباس آبروی آدم را حفظ می‌کند و انسان را از سرد و گرم زمانی و زمینی حفظ می‌کند زن و شوهر باید یکدیگر را از سرد و گرم حوادث روزگار حفظ بکنند ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

اثر تلقین در حوادث اخیر مدارس کشور مرا یاد حکایتی از مثنوی انداخت که بچه ها استاد مکتبخانه را با "خدا بد ندادن های" خود به این پندار کشاندند که واقعاً مریض است حال آن که تندرست بود و از دسیسه کودکان بی اطلاع!

تا نظر شما چه باشد...

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

یکی از داستان‌های زیبای پروین اعتصامی: پیرمرد تهیدستی زندگی را در فقر و تنگدستی می‌گذراند و به سختی برای زن و فرزاندانش قوت و غذایی ناچیز فراهم می‌ساخت. از قضا یک روز که به آسیاب رفته بود دهقان مقداری گندم در دامن لباسش ریخت پیرمرد خوشحال شد و گوشه‌های دامن را گره زد و به سوی خانه دوید. در همان حال با پروردگار از مشکلات خود سخن می‌گفت : و برای گشایش آنها فرج می‌طلبید و تکرار می‌کرد:ای گشاینده گره‌های ناگشوده، عنایتی فرما و گره‌ای از گره‌های زندگی ما بگشای  پیرمرد در همین حال بود که ناگهان گره‌ای از گره‌های لباسش باز شد و تمامی گندم‌ها به زمین ریخت. او به شدت ناراحت و غمگین شد و رو به خدا کرد و گفت : من تورا کی گفتم ای یار عزیز کاین گره بگشای و گندم را بریز؟!آن گره را چون نیارستی گشود این گره بگشودنت دیگر چه بود پیرمرد بسیار ناراحت نشست تا گندم‌ها را از زمین جمع کند، ولی در کمال ناباوری دید دانه های گندم روی ظرفی از طلا ریخته اند. پروین اعتصامی :تو مبین اندر درختی یا به چاه تو مرا بین که منم مفتاح راه نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

زمانی که دانشجوی پزشکی بودیم در بخش قلب استادی داشتیم که از بهترین اساتید بود. او در هر فرصتی که بدست می‌آورد سعی می‌کرد نکته جدیدی به ما بیاموزد و دانسته‌های خود را در بهترین شکل ممکن به ما منتقل می‌کرد. او در فرصتهای مناسب، ما را در بوته "تجربه و عمل" قرار می‌داد. در اولین روزهای بخش ما را به بالین یک مرد جوان که تازه بستری شده بود برد. بعد از سلام و ادای احترام، به او گفت:اگر اجازه می‌دهید این همکاران من نیز قلب شما را معاینه کنند.مرد جوان نیز پذیرفت.سپس رو به ما که ترکیبی از کارآموز و کارورز بودیم کرد و گفت:هر یک از شما صدای قلب این بیمار را به دقت گوش کنید و هر چه می شنوید روی تکه کاغذی یادداشت کنید و به من بدهید. نظر استاد از اینکه این شیوه را بکار می‌برد این بود که اگر کسی از ما تشخیص‌اش نادرست بود از دیگری خجالت نکشد. هر یک از ما به نوبت، قلب بیمار را معاینه کردیم و نظر خود را بر روی کاغذی نوشته، به استاد دادیم. همه مایل بودیم بدانیم که آیا تشخیصمان درست بوده یا خیر؟ استاد نوشته‌های ما را تک تک مشاهده و قرائت کرد. جوابها متنوع بودند. یکی به افزایش ضربان قلب اشاره کرده بود،یکی به نامنظمی ریتم آن، یکی نوشته بود ضربانات طبیعی هستند، یکی ریتم گالوپ ضعیف شنیده بود، یکی اظهار کرده بود که بیمار چاق است و صداهای مبهم شنیده میشوند و یکی به وجود صدای اضافی در یکی از کانون‌ها اشاره کرده بود. استاد چند لحظه ای سکوت کرد و به ما می نگریست، منتظر بودیم تا یکی از آن نوشته‌ها را که صحیح‌تر بوده معرفی نماید.  اما با کمال تعجب استاد گفت:متاسفانه همه اینها غلط است.و در حالیکه تنها کاغذ باقیمانده دردست راستش را تکان می‌داد، ادامه داد:تنها کاغذی که می تواند به حقیقت نزدیک باشد این کاغ نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...

نماز در صحرا(عکس روز نشنال جئوگرافی)...